آتمانند توقیر چغتائی
ادھ چاننی رات 'چ کھلی ہوئی باری وچوں دھریک دیاں ٹاہنیاں دا پرچھاواں ساڈے دوہاں دے پنڈیاں 'تے ڈول ریا سی۔ اسیں پلنگ 'تے اک دوجے دے لاگے انجھ لیٹے ہوئے ساں جویں دو دشمن لڑ لڑ کے ہار جاندے نے پر پھر وی لڑن توں نہیں ہٹدے۔ساڈے ویاہ نوں باراں سال ہو گئے سن پر بچہ کوئی نہیں سی۔ میں بچہ جمنا وی نہیں سی چاہندی، ایہہ گلّ نہیں کہ مینوں بچے چنگے نہیں لگدے، مینوں اوہ تیویاں نہیں چنگیاں لگدیاں، جو اتے طلے بال جم جم کے اپنی جوانی نوں گھن لا لیندیاں نے تے پنجھی سال دی عمرے ہی پنجاہ سال دیاں لگدیاں نے ۔ اوہدے ہتھ میرے پنڈے دا سیک ٹوہ رہے سن پر مینوں کجھ وی نہیں سی ہو ریا۔ اس لئی کہ اوہدا من تاں سبھ کجھ چاہ ریا سی پر میرا من خالی خالی سی۔
"ریشماں !"
"جی"
" کی گل اے توں دنو دنیں برف دی ڈلی بنی جاندی ایں ۔"
" نہیں ایسی تاں کوئی گلّ نہیں ۔" میں اوہنوں آکھیا ۔
" ہالی کل ای تاں اساں سبھ کجھ کیتا سی، دوں توں برف دی ڈلی بنیا ہویا سیں، میرے پوٹیاں نے ٹوہ ٹوہ کے تیری بھڑاس باہر کڈھی سی۔"
" کل میرا من نہیں سی کر ریا۔" اوہنے آکھیا۔
" خالی من نہیں سی کر ریا، تیرا تاں تن وی نہیں سی کر ریا،سگوں.....۔"
" ہاں توں ٹھیکھ کہندی ایں، جدوں من نہ چاہندا ہووے تاں کجھ وی نہیں ہو سکدا ،پر میرا من برقرار اے۔" کہندیاں اوہنے میرا پنڈا اپنے پنڈے نال کجّ لتا تے میرا سینہ وی ڈھولکی 'تے مڑھے چم ورگا ہو گیا۔
من دی دیگ ہیٹھاں جدوں ساہواں دی اگ بلی تاں میری بھکھ وی دونی ہو گئی۔
"مینوں راہ 'چ نہ چھڈنا،اج تری جا جنا لما تر سکداں، میرا جی کردا اے اج دا پینڈا سو کوہ لما ہو جاوے۔" میں مڑھکے 'چ بھجی نے اوہنوں آکھیا۔ اوہنے "ہچھا" آکھیا تے چپّ کر کے میرے پنڈے دی تھاں تھاں پدھری کرن 'چ جٹّ گیا۔
" تینوں یاد اے جدوں ساڈی شادی ہوئی سی ،تے پہلی رات دی پہلی ملاقات....۔"
" آہو...۔"
"تے جدوں تیجے دن مینوں لیکے گئے سن...۔"
"ہاں...۔"
"تینوں ستواں وی یاد اے نہ...۔"
"آہو...۔"
"توں بولدا کیوں نہیں،اییویں آہو آہو تے ہاں ہاں کری جاندا ایں ......۔" میں کھجھّ کے اوہنوں آکھیا۔
اوہنے روہ نال مینوں ویکھیا تے لیڑے سامبھدا ہویا غسل خانے 'چ وڑ گیا...
"بس ہو گیا نہ تیرا کم ،مینوں ادھ 'چ چھڈّ کے دفعہ ہو گیا،پر توں جائینگا کتھے، باہر آ میں تینوں نہیں چھڈنا۔" میں غصے نال اوہنوں آکھیا۔
"اوہنے غسل خانے دے بوہے دی کنڈی لا لئی تے کجھ چر مگروں شاور دی واج آن 'تے میں سمجھ گئی کہ اوہ نھان لگ پیا،ایہدے نال ای میرا پنڈا ہولی ہولی ڈھلدا ڈھلدا منجی 'تے کھلر گیا۔
جدوں ہ باہر آیا تاں میں اوہنوں اکھیا " توں مینوں ادھورا کر کے کاہنوں چھڈّ گیا سیں ؟"
"میں کدوں توڑ چڑھیا ساں۔" اوہنے آکھیا پر اوہدیاں اکھیاں 'چ ہ تریہ نہیں سی جہڑی گھنٹہ کو پہلاں سی۔
"توں وی توڑ نہیں سی چڑھیا ؟"
" نہیں میں اندر وڑ کے......۔"
"جو کم دل،دماغ تے آتما نال ہوندے نے اوہناں نوں ہتھ نال کرنا گناہ ہوندا اے۔" میں اوہنوں آکھیا۔
"ہتھ نال ہتھ، دل نال دل تے سوچ نال سوچ ملدی اے،پر ایہناں ساریاں دا انت آتما 'تے جا کے ہوندا اے، جدوں آتما تے آتما رل کے کوئی کم کردیاں ہون تاں وا دا بلا وی بھارا لگدا ے،بس چپّ دی ککھّ وچوں باہر آندے سفنے ہی چنگے لگدے نے۔گلاں تاں اسیں ہر ویلے کردے ای رہندے آں..۔"
اوہ بھجے ہوئے پنڈے نال میرے لاگے لما پے گیا۔ میں اکھاں بند کر کے اوہدے سر دے وال پلوسن لگّ پئی۔ کوئی واج نہیں سی آ رہی،چن ہور وی نیواں ہو گیا سی،ادھ چاننی رات نہیں سی رہی،اکھاں وچّ نیندر نے ڈیرے لا لئے سن پر پھر وی انج لگدا سی جویں میں اپنے پیکے گھروں تیجا کر کے اج ای آئی ہوواں ۔
