سندیپ کمار
Sandeep Kumar

Punjabi Kavita
  

Adhikar Sandeep Kumar

ادھیکار سندیپ کمار

مدھو نے پنڈ وچّ دسویں جماعت پاس کرکے لگبھگ چار کلومیٹر دور کالج وچّ گیارویں دی پڑھائی شروع کر دتی ۔اس لئی کالج وچّ سبھ ودیارتھی نویں سن۔اسدے نال 15 منڈے اتے 12 کڑیاں سہ پاٹھی سن ۔مدھو جماعت وچّ سبھ توں زیادہ ہشیار کڑی سی ۔اسدے دو بھرا اتے اک بھین سی، جو انگلش میڈئم وچّ پڑھدے سن۔کالج ولوں گھر جان دے بعد مدھو اپنے بھرا-بھین دے نال خوب پڑھائی کردی، جماعت وچّ اوہ پہلا ستھان پراپت کردی جاں دوجا ۔
دیپک دوسرے پنڈ دا منڈا مدھو دے نال پڑھدا سی، جے کدے اسنوں پڑھائی وچّ مشکل آؤندی تاں اوہ مدھو کولو پچھ لیندا، اوہ اک امیر گھر دی کڑی سی، پر دیپک مڈل کلاس دا منڈا سی، نہ زیادہ امیر نہ زیادہ غریب ۔ دیپک دا پتا ویاہاں وچّ ڈی.جے دا کم کردا، جدوں دیپک نوں فرصت ملدی تاں اوہ پتا دے نال کم کرواؤندا ۔ مدھو اتے دیپک بارہویں جماعت دی پڑھائی پوری کر چکے سن ۔دیپک دی بھین دا ویاہ ہو چکیا سی ۔
مدھو پنڈ توں تھوڑھا جیہا دور لڑکیاں دے کالج وچّ داخلہ لے چکی سی ۔ دیپک کدے کدے اپنی بھین دے کول وی چلا جاندا ۔
دیپک تے مدھو اک دوجے نوں چاہندے سن، آخر اک دن مدھو نے دیپک نوں کتاب دتی۔اس کتاب نوں سنبھال کے رکھنا لئی کیہا، دیپک نے جدوں گھر جا کے اس دی دتی ہوئی کتاب کھولھی،جس وچّ مدھو نے اپنے پیار دا اظہار کیتا ہویا سی۔دیپک نے تاں اپنے گھر دی آرتھک حالت کمزور ہون دے کارن پڑھائی چھڈّ دتی سی ۔ اسدی دوکان دے کول جو بس سٹینڈ سی ۔مدھو اتھے کالج نوں جان لئی بس چڑھدی،دیپک اتے مدھو اک دوجے نوں مل لیندے، سماں گزردا گیا مدھو اتے دیپک دا پیار حدوں زیادہ ودھ گیا۔
اودھروں مدھو دے گھر اسدے رشتے دی گلّ چلن لگی، اسدے گھر اسدا کوئی رشتے دار آیا ہویا سی، اسدے پتا نال اسدے رشتے دی گلّ کرن لگا۔اسنے کیہا، "منڈا سویڈن وچّ پکا ہے، منڈے نوں سویڈن دی ناگرکتا ملی ہوئی ہے، منڈا سویڈن وچّ چنگی نوکری کردا ہے،ایہہ اس دی تصویر میں اپنے نال لے کے آیا ہاں۔" مدھو نے ایہہ سبھ گلاں سن لئیاں۔مدھو دے پتا اتے رشتے دار نال مدھو دے رشتے دی گلّ پکی ہو گئی۔
بچپن تو مدھو اپنی دادی ماں دے کمرے وچّ سوندی سی۔اوہ پوری رات نہ سوں سکی، اوہ کدے دیپک دے بارے سوچدی تاں کدے دادی دے بارے وچّ سوچدی۔اسدی دادی نوں وی مدھو بارے شک نہیں سی۔مدھو دے من وچّ تاں دیپک ہی سی ۔مدھو اداس رہن لگی ۔ کجھ دن دے بعد ....
اس نوں کالج جاندے ہوئے دیپک نہ وکھائی دتا،دیپک دی دوکان بند سی ۔ اک دن مدھو نے دیپک نوں ویکھیا تاں مدھو نے دیپک نوں ساری گلّ دسّ دتی تے کیہا، "میرا ویاہ کتے ہور طے ہو گیا ہے، مدھو اتے دیپک نے اپنے اپنے گھروں بھجن دا ارادہ کیتا۔
دیپک سویرے دے لگبھگ 4:00 وجے پنڈ وچّ موٹرسائکل لے کے آیا۔ مدھو نے بیگ وچّ تھوڑھے-جہے کپڑے پائے اتے دیپک دے نال چل پئی ۔دیپک شہر وچّ بھین اتے بھنوئیے دے گھر مدھو نوں لے گیا، بھنوئیا نوکری کردا سی،اس طرحاں دیپک اتے مدھو اوہناں کول رہن لگے ۔
لگبھگ اک ہفتے بعد دوناں نے اپنے پیار نوں ویاہ دا روپ دے دتا ۔اوہناں نے کورٹ ویاہ کر لیا ۔مدھو دے گھر پوری طرحاں اداسی چھا چکی سی ۔مدھو دے گھر والیاں نے تلاش تاں بہت کیتی،پر اوہ مدھو نوں تلاش نہ کر سکے،پنڈ وچّ بہت گلاں ہو رہیا سن کوئی کہہ رہا سی، "مدھو جس منڈے دے نال پڑھدی سی،اوہ اس نال بھجّ گئی،کوئی کہہ رہا سی، "لڑکیاں دا پیدا ہون ولوں کوئی ڈر نہیں، جدوں اپنے ماتا-پتا نوں اس طرحاں کلنکت کر دندیاں ہن پھر لڑکیاں پیدا کرن توں ڈر لگدا ہے،کوئی کہندا، "ہن اوہ باہر جا کے کی کریگی،گھر وچّ تاں انی امیری سی،لگدا ہے ہن باہر جا کے مزدوری کروگی ۔
مدھو دے پتا نے ہن پولیس نوں شکایت کر دتی۔پولیس نوں رپورٹ وچّ ایہہ دسیا گیا، مدھو نوں اغوا کر لیا ہے دیپک ناں دے منڈے نے جو اس نال پڑھدا سی ۔
پولیس دیپک دے گھر گئی۔دیپک دے پتا نے کیہا، "میرا پتر اجیہا نہیں کر سکدا، تہانوں ضرور کوئی غلط سوچنا ملی ہے، مینوں اپنے منڈے اتے پورا وشواس ہے ۔کھوج کرن دے بعد وی پولیس نوں کجھ نہ ملیا ۔
اک دن دوسرے شہر دی چوکی تے دیپک نوں اک چراہے ولوں پھڑ لیا ۔ دیپک نے بھجن دی کوشش کیتی پر سبھ وارتھ ۔ دیپک نوں پولیس نے کورٹ وچّ پیش کیتا۔آدلت نے دسیا، "ایہہ اپرادھی نہیں ہے، کیونکہ اسدا تاں کورٹ ویاہ ہویا ہے،" لوکا دے ساہمنے دوناں نے ثابت کر دتا اوہ پتی پتنی ہن۔مدھو اتے دیپک جدوں کورٹ دے باہر آئے تاں اسدے پتا نے مدھو نوں کیہا، "توں ساڈے نال چل، اسیں تیرا ویاہ دیپک نال ہی دھوم دھام نال ہی کراںگے ۔پر مدھو خاموش سی ۔ دیپک نے کیہا، "پتا جی ہن اسیں وڈے ہو چکے ہاں، سانوں اپنی زندگی لئی جیون ساتھی چنن دا ادھیکار ہے ۔"
دیپک نوں شہر وچّ چنگی دوکان اتے گھر مل گیا ۔ دیپک دے شہر وچّ دوکان دور-دور تکّ مشہور ہو گئی ۔ اوہناں دی وکھری جہی دنیاں بس گئی۔
کی سماج وچّ جنہاں نے ساڈا پالن پوسنا کیتا ہے اوہناں نوں زخم دین دا ادھیکار ہے؟ کی جنہاں نوں سکھ-دکھ وچّ سہیوگ دتا ہے اوہناں نوں زندگی بھر لئی چھڈّ دینا چاہیدا ہے؟ کی اجیہا نہیں ہو سکدا ماں باپ وی اتے دو پیار کرن والے وی خوش رہن؟