لاٹری اینتن چیکھو
اعوان دمترچ دی زندگی وی دوسریاں دی طرحاں ہی سی ۔ مہینے وچّ اوہ 1200 رُ. کما لیندا سی اتے اپنے کم توں خوش سی ۔ اسدا جیون ٹھیک چل رہا سی ۔ اج کھان دے بعد اوہ سوفے تے بیٹھکے اخبار پڑھ رہا سی ۔
کھان دی ٹیبل صاف کردے ہوئے اسدی پتنی نے اس نوں کیہا کہ اج میں اخبار ویکھنا ہی بھلّ گئی، تسیں ویکھو کی اج ڈرا دی لسٹ چھپی ہے ۔اعوان نے ویکھکے کیہا– ہاں اخبار وچّ لسٹ ہے ۔تے کی تہاڈے ٹکٹ دی تاریخ ہن تکّ نکل نہیں چکی ہوویگی ۔ اعوان نے پچھیا ۔ پتنی نے جواب دتا– نہیں، میں اوہ پچھلے منگلوار نوں ہی خریدیا سی ۔
تاں دسو کی نمبر ہے ؟ اعوان نے اگے کیہا ۔ پتنی–9، 499 دی سیریج وچّ نمبر 26 ۔
ٹھیک ہے میں ویکھدا ہاں ۔ 9، 499 اتے 26 ۔
اعوان نوں لاٹری ٹکٹ تے کوئی بھروسہ نہیں ہندا سی اتے اسدی لاٹری دے نمبر دیکھن وچّ وی کوئی رچی نہیں سی تے اس وقت اسدے کول کوئی دوجا کم نہیں سی اتے اخبار اسدی اکھاں دے ساہمنے سی تاں اسنے ٹکٹ نمبراں والے کالم تے نظر دوڑائی ۔ ایہہ اسنے کسے خاص اتشاہ نال نہیں کیتا ۔ اسنوں 9، 499 لبھن لئی دوجی لکیر توں اگے نہیں جانا پیا ۔ نمبر ویکھدے ہی اسنوں اپنی اکھاں تے وشواس نہیں ہویا ۔
سیریج دیکھن دے بعد اسنے ٹکٹ نمبر ویکھے بناں ہی اخبار سٹیا اتے بھجّ کے اک گلاس پانی پیتا ۔ اس سمیں اچانک اسدے ڈھڈّ وچّ تیز گراٹ ہوئی سی ۔ ایہہ مٹھی جہی گراٹ سی ۔ اتے اسدے بعد آکے اوہ خوشی وچّ چیکھیا– ماشا، 9، 499 اس وچّ ہے ۔ تیز ساہ باہر چھڈدے ہوئے اوہنے ایہہ وڈا سماچار دتا ۔ پتنی اعوان دا گھبرایا اتے سنا چہرہ ویکھکے ہی سمجھ گئی کہ اعوان مذاق نہیں کر رہا ہے ۔
کی ایہہ 9، 499 ہی ہے ؟ اسنے ٹیبل تے کپڑا وچھاؤندے ہوئے پچھیا ۔ ایہہ پچھدے ہوئے اوہ اپنے آپ وی سنّ سی۔
ہاں . . . ہاں . . . لسٹ وچّ ایہہ سیریج ہے !
اتے ٹکٹ نمبر ؟
اوئے ہاں ! ٹکٹ نمبر وی ایہی ہووےگا ۔
انی جلدبازی ٹھیک نہیں . . . تھوڑھا انتظار کرو ۔ پتنی نے کیہا ۔
اعوان بولیا– نہیں، میں کہندا ہاں ۔ ہن کجھ وی ہووے، ساڈا سیریج نمبر اتھے دتا گیا ہے ۔
اپنی پتنی دی طرف ویکھدے ہوئے اعوان نے اک چوڑی اتے بناؤٹی مسکراہٹ دتی ۔ بالکل اویں جویں کسے بچے نوں کوئی چیز وکھاؤن تے اوہ ہس دندا ہے ۔ پتنی نے وی جواب وچّ اوہو جیہا ہی کیتا ۔ دوویں ہنے سیریج دا نمبر ویکھکے ہی خوشی وچّ باؤلے ہو گئے سن ۔ ٹکٹ نمبر نوں ملاؤن دی جلدی اوہناں نوں اس لئی نہیں سی کیونکہ اوہ اس خوشی نوں جینا چاہندے سن ۔
اعوان نوں اپنے رشتے داراں دا وی خیال آیا جو لاٹری جتن تے اسنوں ودھائی دین آنگے ۔ اندر ہی اندر اوہ کنی ایرکھا کر رہے ہونگے ۔ اعوان اوہناں نوں کجھ دیویگا تاں اوہ زیادہ منگنگے اتے نہیں دیویگا تاں برا–بھلا کہنگے ۔
تھوڑھا سماں چپ رہن دے بعد اعوان بولیا– ساڈی سیریج اخبار وچّ ہے ۔ تاں اک آس بجھدی ہے کہ اسیں جتے ہوئیے ۔ ایہہ کیول اک سمبھاونا ہے، تے ہے تاں ! ایہہ اتے توں دوجی لکیر وچّ ہے تاں اسدا مطلب ہویا کہ انعام دی رقم 75 ہزار ہوویگی ۔ اعوان انداز لگاؤن لگا ۔ صرف پیسے دی گلّ نہیں ہے سگوں اس نال سماج وچّ ساڈا رتبہ وی ودھ جاویگا ۔ اتے جیکر 26 نمبر لسٹ وچّ ہے تاں پھر تاں کی گلّ ہے ۔ جیکر اسیں جت گئے تاں ؟ پتی–پتنی چپّ ہوکے اک–دوجے دی طرف دیکھن لگے ۔ جت دی سمبھاونا نے دوناں نوں گھبرا دتا سی ۔ دوواں نوں بولن وچ اوکھ آ رہی سی، سوچ نہیں پا رہے سن، اوہناں 75 ہزار روپیاں دے کارن جو دوویں چاہندے سن ۔
دوویں کی خریدنگے، کتھے جانگے ۔ 9، 499 اتے 75، 000 ایہہ انکڑے دوواں دے دماغ وچّ دوڑ رہے سن ۔ دوویں اس خوشی دا انومان نہیں لگا پا رہے سن جو لاٹری جتن تے ملن والی سی ۔ اعوان بغل وچّ اخبار دبائے کئی وار ایدھر توں ادھر چہلکدمی کردا رہا ۔ ایہہ پہلا موقع سی جدوں اوہ اپنے آپ نوں کجھ وکھ محسوس کر رہا سی ۔
اتے جیکر اسیں جت گئے تاں ؟ اعوان نے کیہا– تاں پھر اسیں اپنے جین دا ڈھنگ بدل دیوانگے ۔ بدلاؤ ہونا ہی چاہیدا ہے ۔ ٹکٹ تہاڈا ہے تے جیکر ایہہ میرا ٹکٹ ہندا تاں سبھ توں پہلاں میں جتی رقم وچوں 25 ہزار زمین–جائداد خریدن وچّ لگاؤنا پسند کردا ۔ 10 ہزار رُ. ضرورت دیاں عامَ چیزاں، نویں فرنیچر، یاترا، ادھار چکان اتے دوجیاں چیزاں وچّ ۔ باقی بچے 40 ہزار میں بینک وچّ رکھ دندا اتے اس توں ملن والے ویاج تے اپنے زندگی دے مزے کردا ۔
زمین–جائداد والا خیال ٹھیک ہے، اپنے پلو وچّ انگلی چلاندے ہوئے پتنی نے کیہا ۔ تولا اتے آریال علاقے (مہنگے علاقے) وچّ سبھ توں پہلاں اک بنگلا اتے زندگی بھر ملن والی رقم دا خیال اچھا ہے ۔ اسدے نال ہی دوناں دے دماغ وچّ خوب ساریاں کلپناواں ابھرن لگیاں ۔ ہر تھوڑھی دیر وچّ اوہ کجھ نواں سوچدے جو پہلاں سوچی گئی گلّ نالوں اگے ہندا ۔ کلپناواں وچّ اعوان اپنے آپ نوں ہن اک مہتوپورن ویکتی سمجھن لگا ۔ اسنے ویکھیا کہ اوہ اک بہت وڈا آدمی ہے ۔ ہن اسدی روزانہ دی زندگی بدل گئی ہے ۔ تری پین دے بعد اوہ اپنے باغ وچّ لٹیا ہویا ہے ۔ ایہہ گرمیاں دے دن ہن ۔ اسدے کول ہی اسدی دھی اتے پتر کھیڈ رہے ہن ۔
بچے مٹی نال کھیڈ رہے ہن، تتلیاں پھڑ رہے ہن ۔ اعوان لٹیا ہویا سوچدا ہے کہ اج توں اسنوں آفس جان دی ضرورت نہیں ہے ۔ لٹے–لٹے بور ہون تے اوہ کھمبھاں لیاؤن لئی جنگل جا سکدا ہے، مچھیاں پھڑن والیاں نوں ویکھ سکدا ہے ۔ جدوں دن ڈھلن لگیگا تاں اوہ اشنان کرن جاویگا ۔ اسدا غسل خانا کسے راجے توں گھٹّ نہیں ہووےگا اتے نہاؤن دے بعد اوہ کریم رول دے نال چاہ لویگا اتے پھر گانڈھیاں دے نال شام نوں گھمن جاویگا ۔
ادوں پتنی نے کیہا کہ جائداد خریدنا ٹھیک رہے گا ۔ اس دوران اوہ وی اپنیاں کلپناواں وچّ ڈبی ہوئی سی ۔ اعوان تناں موسم دے حساب نال اپنی دن چریا دے سفنے دیکھن وچّ ڈبیا سی ۔ اوہ سوچدا ہے کہ جیکر گرمیاں ہوئیاں تاں ندی دے کنارے جاں بغیچے وچّ ہی چہلکدمی کریگا ۔ پھر اپنا پسندیدہ پانی پیویگا اتے اسدے آسپاس اسدے بچے کھیڈدے رہنگے ۔ اوہ پھر آرام نال سوفے تے لٹ کے کسے پترکا نوں ویکھیگا ۔ پھر اتھے ہی سوں جاویگا ۔ گرمیاں دے بعد برسات دی رتّ آویگی تے باہر جانا اؤکھاں ہو جاویگا تاں اوہ گھر وچّ رہکے ہی مزے کریگا ۔
اس وچّ تھوڑھی دیر لئی سوچنا چھڈکے اسنے اپنی پتنی دی طرف ویکھیا اتے کیہا– میں سوچدا ہاں کہ ودیش گھم آوانگا ۔ فرانس، اٹلی جاں پھر انڈیا کتے وی ۔ پتنی نے کیہا کہ اوہ وی ودیش گھمن دا سوچدی ہے ۔ ادوں پتنی نے کیہا کہ پہلاں ٹکٹ دا نمبر تاں ملاؤ ۔
رکو . . . اعوان کمرے وچّ گیا اتے سوچن لگا کہ اوہ ودیش جاویگا تے پتنی نال رہیگی تاں ساری یاترا دا ستیاناس ہو جاویگا ۔ اسنوں یاترا وچّ پتنی بہت سارے باسکیٹ، بیگ اتے پارسل دے نال نظر آئی ۔ اچانک پتنی اتے بچے اسنوں اپنے آنند وچّ خلل پاؤندے نظر آئے ۔ اسدے بجائے تاں اکلے جان وچّ ہی زیادہ آنند ہے ۔
اعوان نوں خیال آؤندا ہے کہ ٹکٹ پتنی دا ہے تے جیکر اسدے نال باہر گیا تاں اوہ ہوٹل چھڈکے کتے وی گھمن نہیں جان دیویگی ۔ پسند دا کھانا نہیں کھان دیویگی اتے پھر پورا دن ہوٹل وچّ ہی گزارنا پویگا ۔ پہلی وار جیون وچّ اعوان نوں اپنی پتنی نال نفرت ہوئی اتے اسنوں دوجے ویاہ دا خیال وی آیا ۔ اسنے ایہہ وی سوچیا کہ پتنی نے جتی رقم اپنے کول رکھ لئی تاں ؟ اعوان نوں اپنے رشتے داراں دا وی خیال آیا جو لاٹری جتن تے اسنوں ودھائی دین آنگے ۔ اندر ہی اندر اوہ کنی ایرکھا کر رہے ہونگے ۔ اعوان اوہناں نوں کجھ دیویگا تاں اوہ زیادہ منگنگے اتے نہیں دیویگا تاں برا–بھلا کہنگے ۔
پتنی نوں اوہ اپنے سارے سفنے دسّ چکا سی تاں جیکر پتنی نے اپنا دھن دین نوں منا کر دتا تاں کی ہووےگا ! ایہہ سوچکے اعوان دا من کوڑا ہو گیا ۔ اوہ اندر ہی اندر طرحاں–طرحاں دیاں بریاں گلاں سوچن لگا ۔ اپنی پتنی نوں نفرت نال ویکھدے ہوئے جویں ہی اسنے اخبار دے چوتھے پنے تے جیتو دی طرحاں نظر پائی اتے پڑھیا– سیریج 9، 499 اتے نمبر 46 ۔ ایہہ 26 نمبر نہیں سی ۔ ساریاں آشاواں اتے نفرت اک پل وچّ دھل گئیاں ۔ دوناں نے اپنے چھوٹے جہے کمرے وچّ رات دا کھانا بیمن نال کھادھا ۔ کمرے وچّ جھاڑو وی نہیں لگیا سی ۔ اعوان نوں کجھ وی بولن لئی نہیں سجھ رہا سی ۔ دوناں دے سارے سفنے زمین تے آ گئے سن ۔
