پتا جی نے کہانی سنائی ایس ساقی
بہت پہلاں دی گلّ ہے ۔ جد اسیں دوویں بھرا چھوٹے ہی سی تے تیجی چوتھی 'چ پڑھدے سی ۔ اوہناں دناں وچ اسیں پتا جی نال دلی رہندے سی ۔ اس ویلے اوہ ٹیلیفون ایکسچینج 'چ نوکری کردے سن ۔ ایکسچینج نیڑے ہی سانوں کوارٹر ملیا ہویا سی ۔ اسیں کئی واری کھیڈدے ہوئے اوہناں دے آفس چلے جاندے تے پتا جی نوں ڈیوٹی کردے ویکھدے ۔ اوہ ہر ویلے کناں 'تے ٹیلیفون لگائی کرسی 'تے بیٹھے کجھ سندے جاں بولدے دکھائی دندے ۔ اسیں جاندے سی پتا جی سارا دن کم کرکے جدوں شامیں کارٹر مڑدے سن تاں بہت تھکے ہوئے ہندے سن ۔ پر چھوٹے ہون کرکے اس ویلے سانوں ایہدا احساس نہیں سی ۔
انھھاں دناں 'چ سانوں کہانیاں سنن دا بہت شوق سی ۔ سچ جد ٹیلی وژن دا رواج نہیں سی ۔ اس دی پورتی لئی جدوں پتا جی راتیں سون لگدے تاں سانوں ضرور کوئی نہ کوئی کہانی سنایا کردے سن ۔ اوہ سانوں بہت پیار کردے سن ۔ اس لئی اوہ تھکے ہون 'تے وی کدے نانہہ نہیں سن کردے ۔
اوہناں دیاں بہہتیاں کہانیاں دم کٹے راکشش جاں انھے جنّ بارے ہندیاں سن، جہڑا کسے راج کماری نوں چکّ لے آؤندا ہے ۔ اوہ راج کماری دے پیراں اتے سر والے پاسے دو ڈنڈے رکھ کے اس نوں سزا دندا تے گھروں باہر چلیا جاندا ۔ راج کماری سارا دن پھلاں دی سیج 'تے ستی رہندی ہے ۔ جدوں جنّ شامیں گھر مڑدا تاں ڈنڈے بدل راج کماری نوں جگاؤندا ۔ اٹھ کے پہلاں اوہ روندی ہے تے پھر ہسدی ہے ۔ جدوں روندی ہے تاں اس دیاں اکھاں وچوں سچے موتی ڈگدے نے تے جدوں ہسدی ہے تاں اس دے منہ 'چوں پھلّ کردے نے ۔ پھلّ پئے رہندے نے تے موتی اکٹھے کرکے راج کماری تھیلے بھر لیندی ہے ۔
کہانی سندے ہوئے اسیں سوچن لگدے ہاں کہ جنّ سارا دن کتھے رہندا ہووےگا؟ راج کماری اوہناں تھیلیاں دا کی کردی ہوویگی ۔
ہن اسیں وڈے ہو گئے ہاں ۔ بھاویں سبھ کجھ بدل گیا ہے ۔ پر اس ویلے دی اک گلّ میں اجے تکّ نہیں بھلیا ۔
میں تے میرا چھوٹا بھرا پتا جی نیڑے منجیاں 'تے لمے پئے کہانی سن رہے ساں ۔ رات دے دس وجع گئے سن ۔ پتا جی سانوں دم کٹے راکشش دی تھاں رامائن دی کہانی سنا رہے سن ۔ پتا جی ولّ ویکھ لگّ رہا سی جویں اوہ بہت تھکے ہوئے سن ۔ اوہناں دیاں اکھاں نیند کارن بدوبدی بند ہندیاں جا رہیاں سن ۔ کہانی سناؤندے ہوئے اوہ وار-وار اباسیاں وی لے رہے سن ۔ پر تاں وی اوہ اپنی تھکاوٹ اتے نیند دی پرواہ نہ کردے ہوئے کہانی پوری کرن 'چ لگے ہوئے سن ۔
ہولے-ہولے ٹردی کہانی اتھے پہنچ گئی جتھے راون سیتا نوں جی نوں چکن آؤندا تے لچھمن ریکھا دے باہر کھڑھا ۔ پتا جی بول رہے سن: 'راون نے سادھو دا روپ دھارن کیتا ہویا ۔ اوہ بھکشا لین لئی سیتا جی ولّ ویکھن لگدا پر لچھمن ریکھا نہیں النگھ سکدا ۔ اوہ جاندا اجیہا کیتیاں اوہ اگّ وچ بھسم ہو جاویگا ۔ پر جدوں راون دے آکھیاں سیتا جی نے لچھمن ریکھا پار کیتی تاں راون اوہناں نوں زبردستی چکّ کے لے جاندا تے...؟'
کہانی اجے اتھے تکّ ہی پہنچی سی کہ پتا جی دی آواز سنائی دینی بند ہو گئی ۔ اسیں ویکھیا اوہناں دی اکھ لگّ گئی سی تے اوہ سرہانے 'تے سر رکھی ستے پئے سن ۔
اسیں منجے 'تے لمے پیاں شرارتی اکھاں نال اوہناں ولّ ویکھیا ۔ کجھ چر اسیں دوویں اکھاں وچ مسکراؤندے رہے پر پھر میں پتا جی ولّ منہ کرکے پچھیا، 'پتا جی پھیر اگے کی ہویا؟' میرا سوال سن کے اوہ اسے طرحاں ستے پئے منہ وچ بڑبڑائے، 'پھر اسے ویلے سیتا جی نے رام چندر جی نوں فون کر دتا ۔'
اس ویلے اسیں چھوٹے سی تے نہ سمجھ سی ۔ تد ساڈا پتا جی دی بے بسی ولّ دھیان ہی نہیں گیا ۔ پتا جی دے مونہوں ایہہ سن اسیں زور-زور دی ہسّ پئے ۔
پر اج... کنے ورھے لنگھ گئے ۔ کنا وقت بیت گیا، پر لگدی جویں ایہہ تاں جویں کل دی ہی گلّ ہووے جہڑی اینا لما وقت لنگھ جان 'تے وی مڑ چیتے آ گئی ۔
پتا جی تاں اس ویلے نہیں رہے پر تاں وی ایہہ گلّ یاد آؤندیاں اج روکدے-روکدے وی میریاں اکھاں پانی نال بھر آئیاں نے ۔
مینوں اس طرحاں لگّ رہا جویں پتا جی تاں اجے وی تھکے ہوئے ہن تکّ ایکسچینج 'چ کرسی 'تے بیٹھے کناں 'تے ٹیلیفون لگائی مجبوری وچ کجھ سن رہے ہون جاں کجھ بول رہے ہون ۔
