ٹیڈھے لوک پرگٹ سنگھ ستوج
کئی-کئی دن گھروں باہر رہن کر کے پتہ نہیں لگدا کہ پنڈ وچّ کی واپر گیا ہے۔ جدوں ہن کافی سمیں بعد گھر واپس آیا تاں پتہ لگا کہ میرے گئے تو پنج دناں بعد کالیاں دا جنگیر پورا ہو گیا سی تے اج اس دا بھوگ ہے۔ پنڈاں وچلی بھائیچارک سانجھ کر کے بھوگ 'تے شامل ہون لئی چلا گیا۔ بھوگ 'تے گنویں-چنویں بندے ویکھ کے دکھ ہویا کہ ہن پنڈاں وچّ بھائیچارک سانجھاں کنیاں سنگڑ گئیاں ہن۔
پھر جنگیر کے ٹاویں-ٹاویں بندے نالوں سرداراں دے گھر بھرواں اکٹھ ویکھ کے میری سوچ امیری-غریبی نوں پلڑیاں وچّ پا بیٹھی۔ کول بیٹھے آدمی نوں دھیمی سر وچّ پچھیا، ''سرداراں دے کاہدا اکٹھ ہے؟"
''سرداراں دا سکندر مر گیا، اج بھوگ اے۔" اوہ بندہ بلھاں 'چ میسنا جیہا ہسدا کہہ گیا۔
پہلاں مینوں اس آدمی 'تے کسے بندے دے مرن دی خبر ہسّ کے دین 'تے غصہ آیا۔ پھیر میں سیانپ سوچدا چپّ کر گیا۔
جنگیر کے بیٹھن توں بعد میں منہ ملاحظے کر کے سرداراں دے گھر ہو تریا۔ سرداراں نے پنّ کرن لئی ٹینٹ وچّ ودھیا لنگر چلا رکھیا سی۔ بداماں والی کھیر ورتائی جا رہی سی۔ مٹھی سر وچّ کیرتن ہو رہا سی۔ جیوں ہی میں متھا ٹیکن لئی گورو گرنتھ صاحب دے ساہمنے ہویا تاں ساہمنے درش ویکھ کے کنے ہی سوالاں نے میرے دماغ نوں سنّ کر دتا۔ ساہمنے رکھی فوٹو 'تے کسے منکھ دی تھاں ولیتی نسل دے کتے دے ہار پائے ہوئے سن۔
